In oktober 2019 heeft een universiteit in Goyang, Zuid-Korea, een paper gepubliceerd over de invloed van (ultra-)fijnstof op luchtweginfecties, waaronder het coronavirus dat bekend staat als COVID-19. Wat is de rol van luchtvervuiling bij de mogelijke verspreiding van virussen?
Wekelijkse concentraties van fijnstof werden onderzocht en geanalyseerd met behulp van R- statistieken. Er werd een extra aandacht besteed aan het gedrag van verschillende virussen, waaronder het coronavirus. De onderzoekers ontdekten dat virussen, evenals het coronavirus, proportioneel zijn aan "micro-stof", relatieve luchtvochtigheid en omgekeerd proportioneel aan temperatuur.
Virussen zijn reizende deeltjes
Onderzoekers geloven dat virusdruppels zich hechten aan de condensatiekernen van (ultra-)fijnstof (bijv. PM2,5 en PM10). Virussen zijn minuscule reizende deeltjes, onzichtbaar voor het blote oog. Ze verspreiden zich door iets grotere (ultra-)fijnstofdeeltjes, die ook onzichtbaar zijn voor het menselijk oog. Virusdeeltjes neigen ernaar zich te vestigen binnen de condensatiekernen van iets grotere (ultra)fijnstofdeeltjes, wat precies het onderwerp van het onderzoek was. Met deze wetenschap zouden we kunnen stellen dat de systemen van StaticAir mogelijk een bijdrage kunnen leveren aan het verwijderen van virussen uit de leef- en werkomgeving.
Bronnen:
Impact of ambient fine particulate matter (PM2.5) exposure on the risk of influenza-like-illness: a time- series analysis in Beijing, China (february 2016) by Cindy Feng, Jian Li, Wenjie Sun, Yi Zhang, and Quanyi Wang
Influence of Fine Particulate Dust Particulate Matter 10 on Respiratory Virus Infection in the Republic of Korea (october 2019) by Cheon JM, Yang YJ, Yoon YS, Lee ES and others.